Terug op tweede honk.....

Wat zijn we weer zogenaamd druk.... geen tijd om berichtjes te schrijven, laat staan naar het internet cafe gaan. Dus nu op dinsdagavond maar een berichtje op mijn mobiel.
Zaterdag zijn we gestart met het sorteren en organiseren van de 125 kg bagage, 4 grote koffers vol en 2 kleinere, de max. Handbagage maat. We hadden erg lang moeten wachten op de bagage, maar waren zo blij dat alles er uiteindelijk was, pfff.... Ook voor mij was het een verrassing wat er allemaal uit tevoorschijn kwam, ook al had ik ze zelf ingepakt. Oh ja, pollepels van Nel, kerststof van Ria, bestek van Alie, kleding van..... geweldig. Voor iedereen wat nieuws met de kerst. Vanavond heb ik een set kleding uitgezocht met Diana, die van primary school af is. Jongens worden dan besneden, John in dit geval, en beiden zijn naar een soort kamp geweest, waar ze voorlichting krijgen op het gebied van seksualiteit, hiv/aids, etc. Dat traject wordt afgesloten met een feestje en daarbij hoort natuurlijk een leuke outfit voor beiden. Maar even terug naar zaterdag.Uitpakken en weerzien met de kinderen en Teresa.
Goed om iedereen weercte zien. Zondagmorgen naar de kerk. Met de hele club dit keer. Normaal gaan de kleinsten met Ann mee. Omdat de groep zo groot was, zijn we met de grootsten met de matatu gegaan. Naftali heeft zoals gewoonlijk 2 keer gependeld om de rest van de kinderen te vervoeren.Het duurde lang, zoals gewoonlijk, maar ook de kleinsten vonden het erg leuk. Cliff, de jongste pendelde tussen de nevendienst en de kerk. Een druk mannetje dat alles wil zien en meemaken. Hij is gek op Bas. Hij viel dan ook op zijn schoot in slaap. Hij heeft daar heerlijk geslapen. Later nog bij mij op schoot en bij de viering van het avondmaal zijn Bas en huismoeder Rose maar eerst naar voren gegaan en daarna ik. We hadden een leuke dag, maar waren 's middags wel total loss. Maandag gestart met het opknappen van Naftali's auto. Het was net een pinkpanter met pokken. We hebben daar nu 2 dagen aan geplamuurd, geschuurd en geverfd. Hopelijk morgen de definitieve laag en daarna de coating. Tussendoor zijn we naar de stad geweest voor een nieuwe waterkoker, onmisbaar hier, en frisdrank, chips, etc. voor het feestje donderdag. We combineren het met het feestje voor de graduation van Waithaka. We starten om een uur of 11 met het feestje van John en Diana en om een uur of 3 sluit Waithaka's gezelschap aan. Oh ja, heb ook Ruebens en Daniels moeder ontmoet. Wel apart. Rueben lijkt sprekend op haar. Ze zijn nu een paar dagen bij haar in Nairobi. Ze wilden dat graag, maar vonden het ook lastig om weg te gaan nu wij er waren. Rueben omhelsde me of hij me niet los wilde laten. Och germ.... lastig voor deze kinderen. Ze missen hun moeder, en als ze daar zijn willen ze terug naar Shade. Rueben en Daniel zijn de jongste van 7. Alleenstaande moeder in de slums van Nairobi.... moeilijk, ook voor haar. Goed om de familiebanden te onderhouden, waar mogelijk. Ik heb hen beloofd dat we zouden wachten met het uitpakken van de cadeautjes, tot zij terug zijn. Wel, al weer 9 uur, nog even met Rose kletsen en dan mijn mandje in. Morgenochtend weer om 8 uur op appel voor de Toyota Yaris. Wordt gervolgd! Groet van ons allebei aan iedereen.

PS Rose en Ann zijn tamelijk weg van Bas.... doet me realiseren dat ik een geluksvogel ben, zeker als je vergelijkt met veel situaties hier!