Make-over, Kerstboom en Party!

Woensdagochtend, vandaag de laatste dag die we voorlopig kunnen besteden aan de auto van Naftali. We hoopten dat we het zouden redden, die dag en dat is gelukt. Rond een uur of 1 waren we klaar.... Tevreden? We zagen genoeg punten die strakker, beter en mooier hadden gekund. Maar gezien de beperkte tijd, middelen en omstandigheden waren we toch tevreden. Naftali gelukkig ook. En er was nog voldoende schuurpapier, verf en lak over om de deuken, krassen, etc., die in de toekomst zeker zullen ontstaan op de Keniaanse wegen en door de Keniaanse rijstijl, bij te kunnen werken. Wij waren er blij mee en het resultaat was uiteraard beter dan ervoor, maar dat was al snel zo. We hebben nog even gezamenlijk geluncht en genoten van het nieuwe aanzien van de auto... Je moet hem niet van te dichtbij bekijken, maar dat moet je ook niet doen bij De Nachtwacht.... Op een afstand zag hij er super uit.
Mooi, doordat we nu vroeg terug waren in Shade, konden we nog wat met de kinderen doen. Ik had de schilderstape die we over hadden, meegenomen en had in mijn hoofd om daar een kerstboom van te maken. Dat was zo leuk! Iedereen hielp mee. Huismoeder Elizabeth met het inkleuren van de boom, John om de top in te kleuren en te versieren. Diana en Ann hebben de kaarsen en vlammetjes uitgeknipt en de kinderen hebben de ballen versierd, waarna we ze opgehangen hebben. Een top boompje was het! De kids waren er trots op.
Vervolgens hebben we voorbereidingen getrofffen voor de volgende dag. Vanaf een uur of 11 zal er een feestje zijn voor John en Diana, die de basisschool verlaten en nu overgaan naar het volgende niveau/levensfase. Zij hebben de afgelopen weken een kamp bezocht dat georganiseerd wordt door de kerken. John is besneden (ik vond het niet erg dat ik er toen niet was) en beiden hebben voorlichting gehad over seksualiteit, hiv/aids, etc. Ze hadden het erg leuk gevonden. Morgen een feestje dus, waarbij in de middag Waithaka aan zal sluiten met een aantal gasten. Hij heeft zijn diploma Social Worker behaald en ook zijn pleegouders, Marjon en Rein zullen hierbij aanwezig zijn. Leuk!
's Morgens heb ik geholpen bij het maken van de chapati... of nu ja, geholpen. Wat hebben we gelachen. Als je de huismoeders bolletjes ziet maken van uit elkaar getrokken deeg, ziet het er zo simpel uit. Niet dus. Mijn deeg was te weinig, brak steeds af, etc. tot er uiteindelijk een onooglijk bolletje deeg ontstond. Dit moest vervolgens weer uitgerold worden waarbij het de bedoeling was dat het een mooie ronde vorm kreeg. Hmmm.... Ben, een huisvriend van Shade en ceremoniemeester van de dag, vreesde dat de kinderen zouden denken dat ze een mandaazi kregen, maar dat het smaakte als een chapati. Ann was bang dat de gasten zouden denken dat de kok dronken was... en ikzelf vreesde chapati's met persoonlijkheidsproblemen en die dus psychologische hulp nodig zouden hebben.
Rond half twaalf waren John en Diana er klaar voor en kwamen ze om de beurt van de trap af in hun nieuwe outfit. Een geweldig moment, waarbij ze op zijn Keniaans swingend werden toegezongen.
We hebben heerlijk gegeten met elkaar en er waren speeches en cadeautjes. Heet feestje liep naadloos over in dat van Waithaka. De chocolademunten gingen erin als koek en de cola, sprite en fanta vonden ze natuurlijk ook heerlijk. Aan het eind van de middag was er nog een beker limonade en chips. De afsluiting was bijzonder. Iedereen sprak goede wensen uit voor John en Diana en hoe hij/zij de dag had beleefd. We zaten heerlijk in het avondzonnetje op de bankjes buiten onder de boom. Het moment om dan toch maar de cadeautjes uit te delen. Puzzels, boeken, een kerstster, etc. Ze waren er blij mee. We waren het erover eens dat het een heel bijzondere dag was!