Laatste dag alweer, alweer dag Kenia, dag Shade..

De laatste dag alweer. Een intensieve dag. De planning was om vroeg naar de stad te gaan. We hadden Isaac gevraagd om om 9 uur bij 1st corner te zijn om ons naar de stad te brengen. Het liep vanaf zaterdagavond allemaal net even anders dan gedacht en nu ook weer. De supermarkt waar we de witte pot verf terug wilden brengen, was nog dicht... Het internetcafe waar we in wilden checken was de hele dag dicht en een ander was pas om kwart over 11 open, pffff. Het zat allemaal niet mee. Wel, dan waren we in ieder geval vroeg genoeg in de kerk. De kinderen waren laat, maar uiteindelijk was toch iedereen er. Na de kerk haastten we ons naar het tweede internetcafe.. Gelukkig, open. Inloggen... KLM.nl..... Wachten.... Na 10 minuten, geen netwerkverbinding. Tuurlijk. Dan maar op een draf richting matatu's, want om 3 uur stond er ook nog een meeting met de medewerkers gepland.... Die uiteindelijk begon om 4 uur.... Pfff we moesten toch echt om 7 uur richting vliegveld en ik moest de laatste dingen nog inpakken en uitdelen. Ondanks de tijdsdruk hadden we een goede vergadering. De eerste gezamenlijke van bestuur en medewerkers. Ik was zo trots dat de medewerkers hun mening ook hier durfden te geven. Soms was er wat aanmoediging nodig, maar top. We hebben ook hier op een goede manier uiteen kunnen zetten hoe we de onderlinge samenwerking zien, ontwikkeling, verantwoordelijkheid nemen. Ik heb wel wat (tijds) druk op de ketel moeten zetten, maar rond 6 uur waren we dan toch klaar. We hebben de royale donatie die we van de Loise Kim Foundation hebben gekregen ook met de medewerkers en het bestuur gedeeld en hen allemaal een pakketje met 4 items gegeven (2 soorten meel, skinoil en zout). Zo hebben ook zij een goede start voor kerst en Ann bijv. was zo blij, zij zag zichzelf al chapati maken thuis mer kerst. Ook al een soort van luxe. Blij dat we dit (moment) hebben kunnen delen...
Toen snel omgekleed, de laatste zooi in de koffer, een dekbedovertrek voor Elizabeth, een onderlaken voor small Esther, zodra ze niet meer in bed plast (de start met de plaswekker is veelbelovend) en nog een paar handdoeken voor Shade (voor alles geldt, wel even wassen, hahaha). Toen nog een kort afscheid van de kinderen en medewerkers. Met een cadeautje van Ann voor mijn moeder, omdat ze zoveel doet voor Shade... Te lief. En een mooi 'shirt' voor Bas en voor mij een prachtige sjaal. Te gek. En dan Linet die speciaal Bas bedankte. Over twee jaar komt hij terug, zegt hij met een paar woorden engels en met gebaren die iedereen begrijpt maakt hij duidelijk dat dat is als John, Peter en misschien ook Francis een baard hebben... Hilariteit alom.
En wanneer Nel weer terugkomt? Tja, Dina is altijd hier, zeggen ze, ook als ze in Holland is... Kan ik dan ook het weer ff lenen, in Nederland is het nogal stormachtig namelijk. Ik houd wel van dit zonnetje, windje erbij.... Heerlijk. Als een haas naar de auto, alweer aan de late kant... Naftali heeft ons afgezet bij het Dropoff point. Tot over 11 weken... Met Eva... En natuurlijk stonden we even later zelfs al binnen bij de verkeerde terminal. Ik schijn altijd op de verkeerde te gokken. Stomme Keniaan, ik had het nog gevraagd... Daarna ging het gelukkig voorspoedig, inchecken, een paar kilo bagage, douane, boarden, relaxed. In Parijs hadden we een uurtje vertraging en een landing in een toch wel stormachtig Nederland kan ik niet echt aanbevelen, maar dan zie je ook je hond weer.... En dan een hele tijd niets... En dan, oh ja, Tom is er ook! Top jongen:-) Gelukkig had Eva dit al voorspeld, dus hij was er op voorbereid. En nu.... Missen we Kenia en allen daar die ons lief zijn... En zijn we blij weer met hen die ons lief zijn Kerst, Oud en Nieuw en iedere dag te vieren...we zijn rijk!