Masai Markt en Safari...
Door: DIna
Blijf op de hoogte en volg Dina
23 Juni 2007 | Kenia, Thika
Lieve allemaal,
Na 4 dagen weer een berichtje van mij... bereid je maar voor, want ik heb weer heel wat te vertellen. Dinsdag zijn we (Marije, Emma, Miranda, Nelson en James) met de Matatu naar Nairobi geweest. Emma wilde trommels voor de kinderen in CRC kopen en Nelson wist wel een adres in Nairobi. De matatu hotst en klotst als de trilplaat van Connie Breukhoven, dus die heb ik voorlopig niet meer nodig. Voor ongeweer 0.70 eur mag je hier een uur lang! Aangekomen nam Nelson ons mee naar een wijk waar gemiddeld 1 keer per jaar een blanke komt. De taxichauffeur (George) hoorde de volgende dag waar we geweest waren. Zijn vraag: 'Ben je daar geweest? En je leeft nog?', zegt genoeg. Maar wees gerust, het is deels een grapje, maar inderdaad geen plaats waar je alleen moet komen. Nelson is daar echter heel goed bekend en velen kennen hem. Ik heb dan ook geen moment het gevoel gehad dat het niet veilig was (anders had hij ons ook niet meegenomen, daar ben ik van overtuigd). Het was echter wel (weer) een ervaring die je normaal als toerist niet krijgt. Want een massa mensen en wat een bende (smurrie, afval, stank), maar ook: wat een indrukken. Mannen die met zware karren volgeladen door de stad zeulen, winkeltjes, handeltjes en heeeeeeel veel mensen. Maar goed, ergens in een smal straatje werden de trommels gekocht. Nelson deed de onderhandelingen over de prijs, dus dat scheelde al weer. Emma werd daarna naar de Matatu gebracht. Zij ging terug met de trommels. Nelson moest verder (hij had een aantal studiedagen en examens) en de rest ging naar de Masai (=traditionele stam, meestal gekleed in felgekleurde doeken, die met name in het oostelijk deel van Kenia leven) markt. Daar iets kopen is een sport op zich, want ze vragen 2 tot 3 keer zoveel dan de uiteindelijke verkoopprijs. En ik wil hen best een redelijke prijs betalen, zij moeten immers ook hun brood verdienen, maar teveel betalen heb ik ook een hekel aan. Dat geld kan ik dan beter weer anders besteden. Leuke dingen gekocht. Daarna met de Matatu terug naar Thika. Daarna natuurlijk het bekende schoenen poetsen, inpakken voor safari en 's avonds op tijd naar bed. Oh ja, we aten Kideri: een mix van aardappels en soort bruine bonen. Echt lekker. En natuurlijk hadden we er nog een lekker ananasje bij! Heeerlijk zijn die hier. "s morgens eten we ook vaak Yoghurt met verse ananas en mango... 't is echt afzien hier.
De volgende dag op safari! om kwart voor 5 opgestaan om voor de kinderen uit nog even te kunnen douchen. Nelson ging mee. Ik moet zeggen dat ze hier goed voor je zorgen. Ook toen ik terugkwam, belde hij de taxichauffeur om te checken of ik op tijd afgehaald was. Wij dachten dat we om 7.30 uur zouden vertrekken. Dat bleek 9 uur te zijn... Toen moesten we nog 3 anderen ophalen elders in Nairobi en onderweg nog wachten op een vijfde persoon, die een vertrektijd van 10 uur doorgekregen had. Uiteindelijk vertrokken we rond half 12 richting park. En wat doe je dan in Kenia. je maakt je niet druk...maar praat met mensen, doet indrukken op, filmt het een en ander of neemt een foto om alle indrukken vast te leggen voor later. je kunt het je nauwelijks voorstellen maar zelfs van dat wachten geniet ik volop. Pole, pole, rustig aan... Toen volgde de rit richting natuurreservaat. De route ging voor 75 procent door de berm, omdat de weg door de gaten nauwelijks bruikbaar is. Ze zijn wel overal bezig, maar de manier waarop dat gaat maakt, dat de situatie niet in hoog tempo zal verbeteren. Maar goed, er wordt veel aan de wegen gedaan, dus het wordt ooit beter. Zigzaggend over de weg bereikten we onze bestemming rond half 5. Ook hierbij kan ik zeggen dat ik van iedere minuut genoten heb. Een prachtige, afwisselende omgeving, waarbij je onderweg al heel veel dieren, Masai en andere indrukwekkende beelden te zien kreeg. Mijn medereizigers waren drie meiden uit Singapore (afkomstig uit Maleisie), die uitstekend engels spraken, gelukkig en een amerikaan. Allemaal heel vriendelijk en we hebben heel wat gekletst en ervaringen uitgewisseld over onze dagelijkse levens, wat we hier deden, etc. Marty, de amerikaan uit San Diego, was twee maanden aan het werk bij een project ten zuiden van Nairobi. Leuk om ervaringen uit te wisselen. De 3 meiden waren op vakantie. Typische voorbeelden van hoogopgeleide, hardwerkende, zelfstandige jongedames van begin 30, met bijbehorende levensstijl (eten doe je snel even buiten de deur). Leuk en gezellig. Wel een beetje verwend...lusten niets, verwachten dat de bestuurder van het safaribusje de leeuwen tevoorschijn kan toveren, etc. We gingen gelijk een avondtocht door het park maken. Prachtig! Ik vind het nog steeds erg vreemd om mezelf hier in m'n eentje te zien, in deze omgeving, in totaal vreemd gezelschap, maar voel me prima op m'n gemak. We zagen een enorm grote olifantenstier, een oude. Deze zijn niet ongevaarlijk en willen nogal eens aanvallen of de weg voor de busjes blokkeren, maar gelukkig hadden we een zeer ervaren chauffeur, die alle trucs wel kent en er op voorbereid was. Een indrukwekkend dier (zie foto). Heel veel dieren gezien. De accomodatie was niet (of juist wel) om over naar huis te schrijven. De matras was zo slecht dat ik de volgende dag totaal gekneusd m'n bed uit kwam (met de afdrukken van de planken van de bedbodem op m'n lijf...). De volgende dag heb ik de kuil maar opgevuld met kussens van de andere 2 bedden. Toen prima geslapen. Wat wel meeviel is dat we 's avonds nog een paar uur stroom hadden. van 7 tot 10! (Om half 7 is het hier hartstikke donker). De volgende dag hebben we een tocht gemaakt van 8 uur 's morgens tot half 7 's avonds. 2 (slapende) leeuwen gezien, vogels, jakhalzen en hyena's bij een karkas en stekelvarkens, olifanten, allerlei gazelles ed, olifanten, mooie vogels, een black mamba (meest giftige slang ter wereld-cobrasoort) De volgende dag hebben we nog een vroege tocht gemaakt van 's morgens 06.30-09.00 uur. Erg mooi om de zon op te zien komen. Dat gaat hier heel snel (stijgt een meter binnen een minuut - qua beeld). We gingen vooral op zoek naar leeuwen, maar die hebben we niet gezien. Wel een cheetah op zo'n 10 meter afstand! de chauffeurs van de busjes staan via een zender met elkaar in contact. De busjes kwamen er dan ook als mieren op af, toen de cheetah gesignaleerd was. Toen ontbijt en om 10 uur weer richting Nairobi, waar we om 5 uur arriveerden. Onderweg nog heel veel (dieren) gezien, en met name gnoes en zebra's die zich aan het verzamelen zijn voor de grote trek in juli. Indrukwekkend. George was prima op tijd en hij heeft me weer veilig thuisgebracht. Had de kinderen en CRC toch wel gemist en het was goed om er weer te zijn (inclusief de heerlijke geur van de potjes, etc). Gisteravond nog even met z'n allen op stap geweest naar Porkies. Een soort cafe/discotheek hier. Ik moet zeggen, het Tusker bier smaakt prima, maar om een uur of 11 hadden Marije en ik het wel gezien, dus met de taxi terug. Heerlijk geslapen, brood gesmeerd voor de kinderen, een wasje gedaan, naar de bank en dan naar het internetcafe om dit bericht te plaatsen. Misschien gaan we vanmiddag nog naar afrikaanse dansers kijken. Anders misschien de rugzakjes kopen voor de kinderen, En twee koekepannen (nog van Carlo en Christiaan) voor in het schooltje in de sloppenwijken. De kinderen zijn namelijk dol op pannenkoeken (net als jullie) en dan kunnen de vrijwilligers ze daar ook bakken. Angelique, het geld is overhandigd aan hoofdmeester Peter. Ik kon hem niet te pakken krijgen, dus hebben de andere vrijwilligers het overhandigd (en ontvangstbewijs ontvangen).
Dat was het weer voor vandaag...tot de volgende keer maar weer. Nog een week te gaan. Druk, nog veel te doen.
Hartelijke groeten aan iedereen en wederom dank voor jullie reacties en meeleven. Dat is erg goed om te ervaren...
Big mama - Dina
PS Karin-dankzij jou noemt Nelson me hier inmiddels ook al 'mother superior'.... Had ik m'n mond maar gehouden!
Na 4 dagen weer een berichtje van mij... bereid je maar voor, want ik heb weer heel wat te vertellen. Dinsdag zijn we (Marije, Emma, Miranda, Nelson en James) met de Matatu naar Nairobi geweest. Emma wilde trommels voor de kinderen in CRC kopen en Nelson wist wel een adres in Nairobi. De matatu hotst en klotst als de trilplaat van Connie Breukhoven, dus die heb ik voorlopig niet meer nodig. Voor ongeweer 0.70 eur mag je hier een uur lang! Aangekomen nam Nelson ons mee naar een wijk waar gemiddeld 1 keer per jaar een blanke komt. De taxichauffeur (George) hoorde de volgende dag waar we geweest waren. Zijn vraag: 'Ben je daar geweest? En je leeft nog?', zegt genoeg. Maar wees gerust, het is deels een grapje, maar inderdaad geen plaats waar je alleen moet komen. Nelson is daar echter heel goed bekend en velen kennen hem. Ik heb dan ook geen moment het gevoel gehad dat het niet veilig was (anders had hij ons ook niet meegenomen, daar ben ik van overtuigd). Het was echter wel (weer) een ervaring die je normaal als toerist niet krijgt. Want een massa mensen en wat een bende (smurrie, afval, stank), maar ook: wat een indrukken. Mannen die met zware karren volgeladen door de stad zeulen, winkeltjes, handeltjes en heeeeeeel veel mensen. Maar goed, ergens in een smal straatje werden de trommels gekocht. Nelson deed de onderhandelingen over de prijs, dus dat scheelde al weer. Emma werd daarna naar de Matatu gebracht. Zij ging terug met de trommels. Nelson moest verder (hij had een aantal studiedagen en examens) en de rest ging naar de Masai (=traditionele stam, meestal gekleed in felgekleurde doeken, die met name in het oostelijk deel van Kenia leven) markt. Daar iets kopen is een sport op zich, want ze vragen 2 tot 3 keer zoveel dan de uiteindelijke verkoopprijs. En ik wil hen best een redelijke prijs betalen, zij moeten immers ook hun brood verdienen, maar teveel betalen heb ik ook een hekel aan. Dat geld kan ik dan beter weer anders besteden. Leuke dingen gekocht. Daarna met de Matatu terug naar Thika. Daarna natuurlijk het bekende schoenen poetsen, inpakken voor safari en 's avonds op tijd naar bed. Oh ja, we aten Kideri: een mix van aardappels en soort bruine bonen. Echt lekker. En natuurlijk hadden we er nog een lekker ananasje bij! Heeerlijk zijn die hier. "s morgens eten we ook vaak Yoghurt met verse ananas en mango... 't is echt afzien hier.
De volgende dag op safari! om kwart voor 5 opgestaan om voor de kinderen uit nog even te kunnen douchen. Nelson ging mee. Ik moet zeggen dat ze hier goed voor je zorgen. Ook toen ik terugkwam, belde hij de taxichauffeur om te checken of ik op tijd afgehaald was. Wij dachten dat we om 7.30 uur zouden vertrekken. Dat bleek 9 uur te zijn... Toen moesten we nog 3 anderen ophalen elders in Nairobi en onderweg nog wachten op een vijfde persoon, die een vertrektijd van 10 uur doorgekregen had. Uiteindelijk vertrokken we rond half 12 richting park. En wat doe je dan in Kenia. je maakt je niet druk...maar praat met mensen, doet indrukken op, filmt het een en ander of neemt een foto om alle indrukken vast te leggen voor later. je kunt het je nauwelijks voorstellen maar zelfs van dat wachten geniet ik volop. Pole, pole, rustig aan... Toen volgde de rit richting natuurreservaat. De route ging voor 75 procent door de berm, omdat de weg door de gaten nauwelijks bruikbaar is. Ze zijn wel overal bezig, maar de manier waarop dat gaat maakt, dat de situatie niet in hoog tempo zal verbeteren. Maar goed, er wordt veel aan de wegen gedaan, dus het wordt ooit beter. Zigzaggend over de weg bereikten we onze bestemming rond half 5. Ook hierbij kan ik zeggen dat ik van iedere minuut genoten heb. Een prachtige, afwisselende omgeving, waarbij je onderweg al heel veel dieren, Masai en andere indrukwekkende beelden te zien kreeg. Mijn medereizigers waren drie meiden uit Singapore (afkomstig uit Maleisie), die uitstekend engels spraken, gelukkig en een amerikaan. Allemaal heel vriendelijk en we hebben heel wat gekletst en ervaringen uitgewisseld over onze dagelijkse levens, wat we hier deden, etc. Marty, de amerikaan uit San Diego, was twee maanden aan het werk bij een project ten zuiden van Nairobi. Leuk om ervaringen uit te wisselen. De 3 meiden waren op vakantie. Typische voorbeelden van hoogopgeleide, hardwerkende, zelfstandige jongedames van begin 30, met bijbehorende levensstijl (eten doe je snel even buiten de deur). Leuk en gezellig. Wel een beetje verwend...lusten niets, verwachten dat de bestuurder van het safaribusje de leeuwen tevoorschijn kan toveren, etc. We gingen gelijk een avondtocht door het park maken. Prachtig! Ik vind het nog steeds erg vreemd om mezelf hier in m'n eentje te zien, in deze omgeving, in totaal vreemd gezelschap, maar voel me prima op m'n gemak. We zagen een enorm grote olifantenstier, een oude. Deze zijn niet ongevaarlijk en willen nogal eens aanvallen of de weg voor de busjes blokkeren, maar gelukkig hadden we een zeer ervaren chauffeur, die alle trucs wel kent en er op voorbereid was. Een indrukwekkend dier (zie foto). Heel veel dieren gezien. De accomodatie was niet (of juist wel) om over naar huis te schrijven. De matras was zo slecht dat ik de volgende dag totaal gekneusd m'n bed uit kwam (met de afdrukken van de planken van de bedbodem op m'n lijf...). De volgende dag heb ik de kuil maar opgevuld met kussens van de andere 2 bedden. Toen prima geslapen. Wat wel meeviel is dat we 's avonds nog een paar uur stroom hadden. van 7 tot 10! (Om half 7 is het hier hartstikke donker). De volgende dag hebben we een tocht gemaakt van 8 uur 's morgens tot half 7 's avonds. 2 (slapende) leeuwen gezien, vogels, jakhalzen en hyena's bij een karkas en stekelvarkens, olifanten, allerlei gazelles ed, olifanten, mooie vogels, een black mamba (meest giftige slang ter wereld-cobrasoort) De volgende dag hebben we nog een vroege tocht gemaakt van 's morgens 06.30-09.00 uur. Erg mooi om de zon op te zien komen. Dat gaat hier heel snel (stijgt een meter binnen een minuut - qua beeld). We gingen vooral op zoek naar leeuwen, maar die hebben we niet gezien. Wel een cheetah op zo'n 10 meter afstand! de chauffeurs van de busjes staan via een zender met elkaar in contact. De busjes kwamen er dan ook als mieren op af, toen de cheetah gesignaleerd was. Toen ontbijt en om 10 uur weer richting Nairobi, waar we om 5 uur arriveerden. Onderweg nog heel veel (dieren) gezien, en met name gnoes en zebra's die zich aan het verzamelen zijn voor de grote trek in juli. Indrukwekkend. George was prima op tijd en hij heeft me weer veilig thuisgebracht. Had de kinderen en CRC toch wel gemist en het was goed om er weer te zijn (inclusief de heerlijke geur van de potjes, etc). Gisteravond nog even met z'n allen op stap geweest naar Porkies. Een soort cafe/discotheek hier. Ik moet zeggen, het Tusker bier smaakt prima, maar om een uur of 11 hadden Marije en ik het wel gezien, dus met de taxi terug. Heerlijk geslapen, brood gesmeerd voor de kinderen, een wasje gedaan, naar de bank en dan naar het internetcafe om dit bericht te plaatsen. Misschien gaan we vanmiddag nog naar afrikaanse dansers kijken. Anders misschien de rugzakjes kopen voor de kinderen, En twee koekepannen (nog van Carlo en Christiaan) voor in het schooltje in de sloppenwijken. De kinderen zijn namelijk dol op pannenkoeken (net als jullie) en dan kunnen de vrijwilligers ze daar ook bakken. Angelique, het geld is overhandigd aan hoofdmeester Peter. Ik kon hem niet te pakken krijgen, dus hebben de andere vrijwilligers het overhandigd (en ontvangstbewijs ontvangen).
Dat was het weer voor vandaag...tot de volgende keer maar weer. Nog een week te gaan. Druk, nog veel te doen.
Hartelijke groeten aan iedereen en wederom dank voor jullie reacties en meeleven. Dat is erg goed om te ervaren...
Big mama - Dina
PS Karin-dankzij jou noemt Nelson me hier inmiddels ook al 'mother superior'.... Had ik m'n mond maar gehouden!
-
23 Juni 2007 - 13:14
FIETJE:
hoi Dina, Wij kunnen zich niet voor stellen wat jij heb ervaren op safari Prchtige foto's, Zeg watzal jij straks lekker naast Bas slapen",als je dan aan de safari denkt,Maar geniet nog lekker voor het zover is Groet en liefs van ons
-
23 Juni 2007 - 13:20
Ellen Angelino:
Wat een ervaringen weer. Geweldig.
Geniet er nog maar fijn van!
Groeten,
Ellen -
23 Juni 2007 - 15:41
Ria:
Wat een schitterende foto's,de ondergaande zon hebbben we al als achtergrond op de computer staan.Geniet nog maar lekker.
Groetjes van ons alle -
23 Juni 2007 - 17:33
Karin Staal:
Hoi Dina,
Volgens mij krijg je straks heimwee naar alles wat je meemaakt en vooral naar die heerlijke ontspannen sfeer en natuurlijk je kindjes! We moeten maar weer snel eens gaan eten, kunnen we alle verhalen horen!!! Geniet nog even van de laatste loodjes en zal ik voor volgend jaar je agenda maar alvast afblokken?
groeten Karin Staal -
23 Juni 2007 - 18:17
Gerdi Van Lith:
Wat een prachtige verhalen en foto's weer. Nog maar een weekje te gaan, het gaat hard. Geniet nog maar lekker van de ontspanning, de kindjes, het eten en het wachten en alles wat er verder bij hoort.
Groeten Gerdi -
23 Juni 2007 - 20:19
Buurman Dick:
Ben zo vrij ff een zin uit je tekst te pakken: Ik vind het nog steeds erg vreemd om mezelf hier in m'n eentje te zien..............,heftig!
Wat een voorrecht dat wij mogen meekijken! Tijdens safari nog bijen zien vliegen? -
23 Juni 2007 - 20:22
Leny:
Ik weet zeker dat dit ervaring is die je wel met woorden wilt uitdrukken maar wat haast neit te doen is. Ik hoop dat het vervolg ook nog de moeite waard is en wens je een voorspoedig vervolg en thuis komst.
Groetjes van Chris en Leny -
24 Juni 2007 - 17:55
Clara:
Je beleeft meer in 1 -
24 Juni 2007 - 17:59
Clara:
Vorige ging niet helemaal goed. Wat ik zeggen wou. Jij beleeft in Kenia meer in 1 maand als hier in 1 jaar. En toch hoor ik je zeggen pole pole, rustig aan.. (Die houden we vast) Ik weet zeker dat die bloeddruk van jou helemaal top is. Geniet nog van je laatste week en net zoals Karin al zei: Blok je agenda maar vast af voor volgend jaar. Je hebt er nu van geproefd, dus wil je vast meer!!!
groetjes en tot binnenkort.
Clara -
25 Juni 2007 - 23:55
Ralf :
prachtige foto's... is een keer wa anders dan een dierentuin. Geniet nog van je laaste week !!! we zijn blij als je weer thuis bent
gr Ralf -
26 Juni 2007 - 09:29
Hanneke Moerland:
zo, big mama, je hebt je lange nek nu lang genoeg uitgestoken hoor! kom nou maar weer naar huis, en een goede reis gewenst! hou je vast, het stormt hier!! -
27 Juni 2007 - 10:47
LAC B&S:
Dina, het aftellen is begonnen. Wat heb je geweldige verslagen en foto's gemaakt. Eva vertelde dat je wel 800 foto's heb gemaakt! Succes met inplakken.
We wensen je een goede terugreis naar het koude, natte en winderige Holland. Nog een paar fijne dagen daar in Kenia en we hopen dat al je herinneringen in je koffer passen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
