Een samenvatting van 9 intensieve dagen…

Een samenvatting van 9 intensieve dagen…

Wow, was het de eerste dag van ons verblijf dat wij een berichtje geplaatst hebben? De tijd is werkelijk omgevlogen en er was geen ruimte om nogmaals naar het internetcafe of Coconut Grill (wifi) te gaan en een verslag te plaatsen, laat staan te schrijven. Daarom nu maar een korte samenvatting per dag. Later volgt een uitgebreider verslag.

Donderdag 23 januari
Na de lunch hebben we boodschappen gedaan en zijn we met de tuktuk naar Naftali’s school gegaan. Hij heeft ons rondgeleid en ook de agrarische afdeling moest nog even bekeken worden. Wat vooral indruk maakte waren de vele (grote) vleermuizen die daar in de nok hingen. Lekker luxe met de auto naar Shade. Foto’s uitgedeeld aan de kinderen en gegeten en daarna vroeg naar bed… beetje moe.

Vrijdag 24 januari
Vertrek om 06.30 uur richting Nyeri en Meru met Naftali. Familiebezoek, cadeautjes, prachtige rit, passeren van de evenaar, picknick onderweg, geitenvlees, slagerij en heel veel andere indrukken…. En voor Dina ook een nieuwe indruk: voor het eerst de top van Mount Kenia gezien.

Zaterdag 25 januari
Naar Fourteen Falls met de kinderen, medewerkers en bestuursleden van Shade. Een geweldige dag! Zon, wind, watergeruis op de achtergrond. Smarties eten ter gelegenheid van Dina’s verjaardag, een heerlijke lunch, wormen in een mango, nieuwe petten die de kinderen geweldig vonden en voetballen. De details van deze wedstrijd vertel ik later wel, maar wij hebben gewonnen
‘s Avonds de kleding uitgedeeld (een deel van de schoenen ‘s morgens al). Wat was John trots op zijn jasje (dankjewel Tim) en Peter op zijn vest met shirt (van Bart/Jeroen). De poncho’s en mutsen vonden ze geweldig! En wat een mooie blouses, sweaters (Carlo) en rokjes zaten erbij. Marijke: Sarah was zo blij met je pakje en Diana loopt nu in de blouse van Joke en is er zo blij mee…. Iedereen wat nieuws! 's Avonds afscheid genomen van Lars die de volgende dag vertrok.

Zondag 26 januari
Dina is 's morgens eerst met Sanne in de taxi van John gestapt om Lars naar Nairobi te brengen. Hij gaat de komende week de Kilimanjaro beklimmen. ‘s Morgens de alle kinderen een ketting laten uitkiezen en ‘s middags nog een sjaaltje en alle cadeautjes uitgedeeld. Naar de kerk met de matatu (weer een nieuwe ervaring) en we waren zo trots als moeders kunnen zijn als ‘hun’ kinderen aan het dansen zijn op het podium! 's avonds uit eten geweest bij Coconut Grill ter gelegenheid van mijn verjaardag. Een leuke dag.

Maandag 27 januari
Een druk programma: eerst samen met Naftali stoelen gekocht voor het kantoor en plastic kuipstoelen (groot en klein). En een krukje voor in de douche… Ja verwend als wij zijn moeten we wel iets hebben om onze spullen op te leggen.
Daarna naar de school met special unit voor autisten, waar Millicent werkt. Vrijwilliger Sanne gaat daar vrijwilligerswerk doen. Vervolgens terug naar town en wat boodschappen gedaan en bij Mercys geluncht met Eunice, die wij een aantal jaren gesponsord hebben (ik laat je de details nog weten Marieke, maar zij maakt het goed). Was zo goed om dit op deze manier af te sluiten. Zij maakt het goed en groet iedereen.
Daarna naar St Patricks special unit waar we hartelijk ontvangen warden. De naam Linda doet daar wonderen. En ook Angelique was welbekend.
Rond drie uur hadden we ons programma afgewerkt en gingen we luxe met een tuktuk naar huis…

Dinsdag en woensdag 28 en 29 januari
Op safari naar Masai Mara. We hebben er van genoten. De laatste van de Big Five heb ik nu ook in het wild gezien en hoe… het luipaard. Prachtig… Leeuwen en olifanten zo indrukwekkend, uilen, noem het maar.. De prachtige kleuren, de opkomende zon. Een Masai dorp. Ook Naftali heeft genoten en zijn eigen land wat beter leren kennen. En Rhino camp was prima. Het ‘hotseklotsen' over de onverharde en slechte wegen was even wennen, maar een helling waar men eerst nog voor vreesde, werd de later onder gejuich genomen. Het kan verkeren…
Een geweldige ervaring!

Donderdag 30 januari
Tja weer vroeg uit de veren. Om 8 uur richting Kiandutu slums waar Teresa ons bij KOP ontving. Wat een goed werk wordt daar ook gedaan. We hebben in de schoolklas gekeken waar de schoolbanken met de namen van Marije, Carlo en Christiaan en Wouter nog steeds intensief worden gebruikt. Vervolgens met Teresa en begeleiders ‘de wijk’ in. Dat is ook Kenia. Zoveel leed… Een jongen die een jaar in het ziekenhuis gelegen heeft met brandwonden en die nu dankzij de hulp uit Nederland plastische chirurgie heeft gekregen, wordt opnieuw verbonden… De stress op zijn gezicht als wij komen zegt genoeg. Het oude verband moet er immers eerst af… Zittend op een oude zak op de grond, met zijn been op een Jerrycan wordt dit met de beperkte middelen die er zijn professioneel aangepakt… en met liefde. Moeders met kinderen met spina bifida worden bezocht. Wonden verzorgd. Triest, maar wat een goed werk wordt hier gedaan. Maar ook heftig.
Tegen 12 uur gingen we met de boda boda (fietstaxi) weer naar town. Wat een tegenstelling als je daar gaat lunchen… En na de boda boda is Nel ineens enthousiast over de motorbike (piki piki).
Nog wat boodschappen gedaan voor ons bezoek aan Umoja morgen en daarna weer met de matatu naar Shade. Kippengaas gekocht om een ren te bouwen om het kippenhok, zodat de kippen kunnen scharrelen. Je had de mensen in ons straatje moeten zien kijken toen Nel daar liep met een rol kippengaas onder haar arm, alsof ze dit dagelijks doet
's Middags een boardmeeting. Te laat gestart en lang als altijd, maar zo’n goede sfeer en veel besproken. Mooi. Vervolgens met Moses de bouw van de ren besproken (gepland voor vrijdagmiddag) en toen dit verslag getikt.

Morgen (dag van plaatsing) dus naar Umoja op de motorbike en de kippenren en dan is het alweer voorbij. Voor mij te kort, maar dat is het altijd. Voor Natascha en Nel een heel intensieve tijd met zoveel indrukken. Maar we hebben het zo goed gehad (ook met junior Sanne). Onvergetelijk!

Wordt vervolgd!